Ok, powiedzmy, że z jakiegoś powodu jesteś w Bristolu i po prostu szukasz miejsca na relaks w piątkowy wieczór, nie przychodź tutaj. To najbardziej wymowny zarzut bycia gejem – smutny, opresyjny, wyspiarski, mizoginistyczny, nie wspominając o dywanie nasiąkniętym alkoholem. Barman na mnie nakrzyczał, miejsce cuchnie prowincjonalizmem i jakimś zaściankowym, mdłym, wiejskim romansem – rujnującym zwykłą przyzwoitość i kosmopolityczną wrażliwość. Wyszedłem rozbity. Tego rodzaju miejsce kładzie nacisk nie tylko na to, czym jest bycie queer, ale także na samą ideę podróżowania i odkrywania.

Najlepszy pub w Bristolu.