Słyszałem, że to klub, do którego warto pojechać do Singapuru, i spróbowałem w ostatnią niedzielę. To było okropne! Masywne głośniki wydobywały hałas po obu stronach sceny. Mniej więcej tak wyrafinowane, jak skoki w skarpetkach w szkole średniej. Bas rozbrzmiewał po betonowym parkiecie. Kilka wskazówek dla kierownictwa: akustyka, dźwięk przestrzenny, drewniana podłoga. Dobry klub taneczny ma bas, który przepływa przez moje włosy, masuje moją pierś i nie pozwala mi na przyzwoitą rozmowę od ucha do ucha. Bardziej chodzi o odczuwanie muzyki niż bycie przez nią atakowanym. Singapurczycy geje od lat błagają menadżerów wielkich klubów o niedzielne wieczory. Przy okazji porzucając przyzwoite bary dla gejów. To prawda, sala Zirca ma przyzwoitą scenę dla występu, na którym w nocy, kiedy tam byłem, była całkiem kompetentna parodia Jamesa Bonda. Jeśli przyjmiesz takie podejście, może nadszedł czas na podejście „weźmiemy Twoje niedziele, jeśli dasz nam pierwszą sobotę każdego miesiąca”. Podczas wizyty na początku tego roku wypróbowałem „Sunday at Avalon”. Może powinni to nazwać „Bling”. Tak czy inaczej, jego imiennik w Los Angeles jest wyrządzoną krzywdą.